Parounico(-en-cimello)
Chaetonychia cymosa
Caryophyllaceae Illecebraceae
Nom en français : Paronyque en cyme.
Descripcioun :La parounico-en-cimello, dóu gènre Chaetonychia, trachis dins li sablo e en ribo de riéusset. Es uno pichoto planto pas trop eisado de vèire e que porto de cimello de flour proun groupado. Li fueio, coume li sepalo de flour soun acabado pèr uno arèsto. La planto èi marcado sus la listo roujo, categourìo NT, quàsi menaçado.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 10 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Chaetonychia
Famiho : Caryophyllaceae
Famiho classico : Illecebraceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Sablo
- Riéusset
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Eurimediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Chaetonychia cymosa (L.) Lam., 1779
(= Paronychia cymosa (L.) DC., 1804 )
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917